Η παχυσαρκία συνυπάρχει συχνά με χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου και ανεπάρκεια βιταμίνης D. Από τα μέχρι σήμερα δεδομένα διαφαίνονται κάποια στοιχεία για τον ρόλο αυτών  των θρεπτικών συστατικών στη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν η αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου και / ή βιταμίνης D κατά τη διάρκεια του περιορισμού της ενεργειακής πρόσληψης, αποτελεί μια καλύτερη στρατηγική για την απώλεια βάρους και σωματικού  λίπους.

Έγινε αναζήτηση της βιβλιογραφίας από το 2000 μέχρι σήμερα για τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες (RCT) απώλειας βάρους στις οποίες υπήρχαν αυξημένες  προσλήψεις ασβεστίου ή βιταμίνης D μεμονωμένα, ή σε συνδυασμό. Συμπεριλήφθηκαν μελέτες πρωτογενούς και δευτερογενούς παρέμβασης   για αυτήν την ανάλυση. Συνολικά 15 RCTs  με ασβέστιο, με ή χωρίς τη βιταμίνη D και επτά για τη βιταμίνη D μόνο πληρούσαν τα κριτήρια μας. Δύο μελέτες ανέφεραν ότι με την συμπληρωματική χορήγηση ασβεστίου, αυξήθηκε σημαντικά η απώλεια λίπους κατά τη διάρκεια περιορισμού των θερμίδων κατά 1,8 και 2,2 κιλά, σε τρεις μελέτες βρέθηκαν διαφορές μεταξύ 1 και 3,5 kg, αλλά ήταν στατιστικά μη σημαντικές, ενώ εννέα μελέτες παρουσίασαν διφορούμενα αποτελέσματα (± 0,7 kg). Τα στοιχεία σχετικά με τα συμπληρώματα βιταμίνης D κατά τη διάρκεια της απώλειας βάρους ήταν πολύ λίγα για να εξαχθούν σαφή συμπεράσματα.

Τα τρέχοντα στοιχεία από τις RCT δεν υποστηρίζουν με συνέπεια τον  ισχυρισμό  ότι το ασβέστιο και η βιταμίνη D επιταχύνουν την απώλεια βάρους ή λίπους στην παχυσαρκία. Υπήρχαν μελέτες που ευνόησαν την υπόθεση, αλλά έλειπε η στατιστική ισχύς. Υπάρχει ανάγκη για RCTs που να εξετάζουν  την επίδραση της βιταμίνης D στο σωματικό λίπος.
ΠΗΓΗ: www.clinicalnutrition.gr