Στο Diabetes Care του Δεκεμβρίου (2006) δημοσιεύεται μια έρευνα που δείχνει πως τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 έχουν την τάση να αναφέρουν χαμηλότερη κατανάλωση θερμίδων από αυτήν που πραγματικά έχουν. Αυτό αποτελεί ασφαλώς ένα πρόβλημα στη γενικότερη διαχείριση της πάθησης, από το επιστημονικό προσωπικό που τους παρακολουθεί. 

Οι επιστήμονες μελέτησαν 21 παχύσαρκα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που όλα βρέθηκαν να δηλώνουν λιγότερες θερμίδες από όσες φάνηκαν σε ειδικά τεστ που συμπλήρωσαν.

Ο έλεγχος της αναφερόμενης κατανάλωσης τροφής έγινε με μια ευαίσθητη μέτρηση του μεταβολικού ρυθμού, γνωστή ως μέθοδο του «διπλά σεσημασμένου νερού» (double-labeled water). Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν ένα σταθερό βάρος, το οποίο για να μείνει σταθερό θα έπρεπε να καταναλώνουν τόση ενέργεια όση θα κατανάλωναν την ημέρα. Οι συμμετέχοντες όμως ανέφεραν θερμιδική πρόσληψη κατά ¼ χαμηλότερη από όσο πραγματικά χρειάζονταν, για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών. Ο υπεύθυνος της έρευνας Dr. Patrick Ritz ανέφερε πως οι μη διαβητικοί παχύσαρκοι δήλωναν πρόσληψη πιο κοντά στην πραγματική, από ότι οι διαβητικοί.

Ο έλεγχος της αξιοπιστίας των συμμετεχόντων έγινε μια χρήση της μεθόδου 3ήμερης ανάκλησης λήψης τροφής (3 days food recall), όπου τα άτομα κατέγραψαν ότι είχαν φάει τις 3 προηγούμενες μέρες και συγκρίθηκαν με την μέτρηση του μεταβολικού ρυθμού.

Η υποτίμηση της θερμιδικής πρόσληψης είναι σίγουρα ένα στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από γιατρό και διαιτολόγο που παρακολουθεί τα διαβητικά άτομα. Άλλωστε, όπως δηλώνουν και οι ερευνητές της συγκεκριμένης μελέτης, η ορθή και ειλικρινής καταγραφή της δίαιτας είναι καθοριστική για την αντιμετώπιση και τη θεραπεία του διαβήτη, αφού διατροφικά λάθη κρύβονται συχνά πίσω από την αδυναμία ρύθμισης του διαβήτη.